DEM PARTİ MÜŞAHİDİ OL!

 

İYİ BİR MÜŞAHİT NE YAPSA DAHA İYİ OLUR

 

İyi bir müşahit “müşahede altında olan ülkenin” tarihi seçiminde görev alacak sandık kurulu üyesi dışında bir gözlemcisidir. Sandık kurulu üyesi olmayan tüm seçmenler müşahit olabilirler.

31 Mart Pazar günü sabahı, saat 05:00'dan gece 24’ü aşan bir maraton koşusunun kahramanları en önemli seçiminde görev alacak bu Müşahitlerdir.

Tüm müşahitler, MHP-AKP-OHAL ülkesinin son günü olan Cumartesi günü, sabah erkenden kalkacak ve  sonraki tarihi güne hazırlanacak. Sonraki günün akşamında güzel bir haber almanın umudunu büyütecek şekilde iyi bir gün geçirecek. Erken uyuyup sonraki gün adil bir seçimin olması için huzurlu bir uykuyu çekecekler J.

UYUMADAN ÖNCE; MÜŞAHİDİN ÇANTASI HAZIRLANMIŞ OLMALI; ÇANTA’DA;

1- Kimlik Kartı (NüfusCüzdanı,Ehliyet,Pasaport vb.) Belgeleri,

2- Seçmen Bilgi Kâğıdı,

3- Sandık Görevlileri El Kitapçığı,

4- Sandık Kurulu üyesi ise görevli olduğuna dair resmi yazı

5- Sadece Müşahit ise müşahit kartı,

6- Tükenmez kalem ve Not almak için bloknot ve a4 kağıdı

7- Şikayet ve İtiraz için hazırlanmış dilekçe örnekleri[1],

8- Oruçlu değilse bir günlük su, sandviç, peçete, vb. ihtiyaçları veya oruçlu ise iftar hazırlığı,

9- Ağrı kesici, vb. kullanılan ilaçlar varsa alınmalıdır. 

10-Şarj edilmiş bir akıllı cep telefonu ve şarj aleti, (Cep Telefonuna Sandık Takip Sistemi indirilip pilot uygulama yapılmalıdır)

11-Parti ilçe örgütü, Okul Sorumlusu, Avukat ve diğer müşahitlerin iletişim bilgilerinin olduğu bir not,

12-22 Yıllık AKP iktidarının “hatıralarını” (Soma’dan Roboskiye, Özgecandan Pozantıya, Uğur Kaymazdan Berkine… Yoksulluktan  İşsizliğe… )

En geç 05:00’te sandığının çevresinde olacak. Sandık başkanı ve diğer sandık kurulu üyeleri, okul sorumlusu/itiraza yetkili kişileri ile tanışacak, kendisi sandık kurulu üyesi ise yerini alacak, sadece müşahitse gelmeyen sandık kurulu üyesi varsa onun yerine talip olacak, o da olmadıysa sadece iyi bir müşahit olarak günü tamamlayacak J

İyi bir müşahit; iyilik ile kötülük arasındaki düzeltici cetveldir. Müşahit; bir “gözlemci” olarak 4 şeyi ayırır.

1- Kim seçmen kim değil,

2- Hangi zarf geçerli hangisi değil,

3- Hangi pusula geçerli hangisi değil,

4- Hangi tutanak geçerli hangisi değil.

Günün sonunda bu 4 güzel ayırımın geçerli olanlarının tutanağının alınması için sandık kurulunu gözlemler. Sandık çevresinde gözlemci olan müşahit usulsüz oy kullanımını önleyebilmek amacıyla sandık kurulunun kimlik, cep telefonu, imza attırma ve mühürleme, oy kullandırma (sadece engellilerde 1 yardımcı kapalı alana girebilir onun dışında sadece oy kullanan kapalı alana girer.) işlemlerini izler. Bir usulsüzlük tespiti olursa “sandık kurulu başkanına” kibarca ve sözlü olarak iletir.

Müşahit ve/veya Sandık Kurulu üyesi; sandıklarda oy verme işlemi bittikten sonra sandık tutanaklarının tamamının toplanması işi bitene kadar görevinde devam eder. 

BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ OLAN 30 İLDE MÜŞAHİTİN MUTLAKA AMA MUTLAKA ALMASI GEREKEN TUTANAK 3 TANEDİR. ÖRNEĞİN VAN VE İLÇELERİNDE,

HER MÜŞAHİT 3 ADET FARKLI TUTANAK ALMALIDIR. 

1) VAN BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ BAŞKANI SANDIK SONUÇ TUTANAĞI

2) İLÇE BELEDİYE BAŞKANI SANDIK SONUÇ TUTANAĞI

3) İLÇE BELEDİYE MECLİSİ SANDIK SONUÇ TUTANAĞI,

 

UNUTMAYINIZ; ELİNİZDE ISLAK İMZALI TUTAĞI BULUNMAYAN SANDIĞA İTİRAZ EDEMEZSİNİZ.

MÜŞAHİT SANDIĞI İÇİN ALDIĞI BU ISLAK İMZALI VE DOĞRU TUTANAKLARI OKUL SORUMLUSUNA İLETMELİ, OKUL SORUMLUSU YOKSA/ULAŞAMIYORSA PARTİ İLÇE BİNASINA GÖTÜRMELİDİR.

OYLAR İLÇE SEÇİM KURULUNA GİDERKEN BİR-İKİ SANDIK KURULU ÜYESİ VEYA MÜŞAHİT SANDIK KURULU BAŞKANINA EŞLİK ETMELİDİR.

SEÇİM GECESİNDE GÜVENİLİR KAYNAKLARDAN GELENLER DIŞINDA HİÇBİR HABERİN DİKKATE ALINMAMASI VE HERKESİN GÖREVİ TAMAMLANANA KADAR YERİNDEN AYRILMAMASI GEREKLİDİR. 


ÖNCEKİ SEÇİMLERDE YALAN HABERCİLİĞİ KANITLANMIŞ KANALLAR HER ZAMAN TAKİP EDİLMEMELİ AMA SEÇİM AKŞAMI ÖZELLİKLE TAKİP EDİLMEMELİ.

1-  OY KULLANMADAN ÖNCE YAPILACAKLAR

NOT: BU İŞLEMLER SABAH SAAT 07:00'DEN ÖNCE BİTİRİLMİŞ OLMALI

·       Ant içme,  

·       Sandığı hazırlama,

·       Kapalı oy kullanma yerinin hazırlanma, 

·       Başkan ve memur üyenin getirdiği torbanın içinden çıkanları (onaylı seçmen listesi, zarf, mühür, pusula tutanak, vb.) saymak ve tutanağa bağlamak,

·       ZARFLARI  MÜHÜRLEMEK

·       PUSULALARI MÜHÜRLEMEK

 

2- OY KULLANILIRKEN SAYIM AŞAMASINA KADAR YAPILACAKLAR

·       Seçmen listesinde adı olmayan kişiler ancak görevli olduklarını gösterir belge ile (142 Belgesi) oy kullanabilir. Bu kişilerin de adı ve kimlik bilgileri oy kullanan listesine eklenir. İmzaları alınır. OY KULLANMAK İÇİN BU BELGEYİ SANDIK KURULUNA BIRAKMASI VE BİR DAHA ALMAMASI GEREKİR.

·       Kimlik kontrolünün yapılıp yapılmadığını gözlemlemek,

·       Cep telefonu vb. araçların alınıp alınmadığını kontrol etmek.

·       Engellilerin oy kullanımına yardım eden kişinin hep aynı kişi olmasını engellemek,

·       Okuma yazma bilmeyen kişilere açıklama yapan başkanın objektif davranıp davranmadığını kontrol etmek.

·       Sabah 07:00'den önce ve akşam 16:00'dAn sonra oy kullanılmasını engellemek GEREKİR. (saat 16:00 itibariyle sandık önünde sıra varsa sıradakilerin kimlikleri toplanır ve oy kullandırılır. Kimlikler toplandıktan sonra gelenlere oy kullandırılmaz.)

·       Oy kullanma süresi dolduktan sonra sandık kapatılır.

·       KullanılMAyan zarf,

·       KullanılMAyan pusula,

·       Mühür,

·       Diğer resmi oy kullanma malzemelerinin kaç adet kaldığı SAYIM YAPILARAK TUTANAĞA BAĞLANIR VE GÜVENLİ BİR YERE KALDIRILIR

·       Sayıma uygun bir alan belirlenir. 

·       Çeteleler hazırlanır.

·       Sandık kurulundan kimlerin "çetele tutacağı belirlenir"

·       Sayımın nasıl yapılacağı üzerinde "hem fikir olunup işe öyle başlanmalı." ÖNCE BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ, SONRA İLÇE BELEDİYE BAŞKANI, DAHA SONRA İLÇE BELEDİYE MECLİSİ OY PUSULALARI SAYILACAK EN SON MUHTARLIK SAYIMI YAPILACAKTIR.

 

3- SAYIM VE DÖKÜM AŞAMASI NASIL OLACAK

·       Sayım ve Döküm kamuoyuna, müşahitlere ve seçmenlere açık yapılır. 

·       Önce zarflar sayılır ve geçersiz zarf varsa sayısı ile birlikte tutanağa bu durum işlenir. Geçersiz zarflar güvenlik bir yere konur.

·       Oy kullanan kişi sayısı kadar veya altında geçerli zarf belirlendikten sonra zarfların içerisindeki pusulalar çıkarılır ve pusulalar TÜRLERİNE GÖRE AYRIŞTIRILIR.

·       SAYIMINA BAŞLANAN PUSULALAR SAYILIRKEN DİĞERLERİ GÜVENLİ BİR YERE ALINIR. 

·       Önce BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE BAŞKANLIĞI PUSULALARI için sayım yapılır. Sayım bitince ıslak imzalı sonuç tutanağı hazırlanıp müşahitlere bir örneği verilir.

·       Daha sonra iLÇE BELEDİYE BAŞKANLIĞI PUSULALARI  için sayım yapılır.  Islak imzalı sonuç tutanağı hazırlanıp müşahitlere verilir. 

·       Daha sonra iLÇE BELEDİYE MECLİSİ PUSULALARI  için sayım yapılır.  Islak imzalı sonuç tutanağı hazırlanıp müşahitlere verilir. 

·       Geçersiz zarf ve geçersiz pusula sayısı mutlaka tutanakta tutarlı bir şekilde gösterilmelidir. 

·       SAYIM DÖKÜM İŞLEMİ BİTTİKTEN SONRA ISLAK İMZALI VE ORİJİNAL SANDIK SONUÇ TUTANAKLARI  okul sorumlularına yoksa ilçe parti yöneticilerine iletilmelidir. 

 

İYİ BİR MÜŞAHİT HALKIN İRADESİNİN SİGORTASIDIR. SİGORTA KRİZ ÇIKTIĞINDA ÇÖZÜME YARIYORSA SİGORTADIR. MÜŞAHİTLER KANUNİ HAK VE YETKİLERİNİ BİLMELİ VE KİBARLIĞI ELDEN BIRAKMADAN SEÇİMLERİN ADİL GEÇMESİ İÇİN ELİNDEN GELEN HERŞEYİ YAPMALIDIR.

İyi Bir Müşahit veya sandık kurulu üyesinin GÖRMESİ/BİLMESİ gereken başlıklar; MÜŞAHİT SADECE GÖZLEMLER, SANDIK KURULU ÜYESİ HEM GÖZLEMLER HEM DE YAPAR. 

  

AKP Döneminde İşsiz Sayısı Yüzde 101 Arttı

  2005-2020 yılları TÜİK resmi verilerine göre Türkiye'de işsiz sayısı yaklaşık 2 milyondan 4,1 milyona yükseldi. Aşağıda bu artışın grafiği ve muhtemel sonuçlarından biri gösterilmiştir. Topluma iş, aş ve umut vadeden bir politikaya acil dönülmelidir. 

 

AHLAK HAREKETİNİN AHLAKSIZLIKLARI!

Van’ın tek gençlik festivali bir kere yapıldı ve öyle kaldı. Festivalin içeriği, konsepti, yapılabilenleri, yapılamayanları ayrı ayrı tartışılabilir. Ancak festivalin iptal edilme gerekçelerine bakınca insan ah edemeden duramıyor. Bir grup “kimliksiz” hareketinin çağrısı ve baskısıyla eksik gedik yapılacak olan festival de iptal olmuş görünüyor. Duyumlar ve eleştiriler geliyordu ama o kadar da olmaz demiştim. Şimdi bakınca aklıma bir zamanlar “Yeni Şafak’ta” yazan sevgili Murat Menteş’in yobaz tanımı geldi. Veciz ifadesiyle; “Yobaz, başkası mutlu olacak diye ödü kopandır.” 

Söz konusu festivale karşı çıkan güruh için en uygun tanımlama budur bence. Özellikle gençlerin kendi yaşam ve düşünce kalıpları dışında kalkıp oturmaları, düşünmeleri yaşamaları, şarkı söylemeleri, içki içmeleri bu yobazların ödünü kopartıyor. Halbuki her şehirde olan ve gençlerin bahar şenlikleri tadında yaptıkları bir “mutlu olma” girişimidir olan.  Bu kadar yıkım, kriz ve huzursuzluk içerisinde gençlere reva görülmeyen 3 günlük festival aslında bir ucunda IŞİD’in olduğu dünya görüşünün uzantısıdır. Ve maalesef gençlerin bir araya gelmeleri engellenmiştir. Bu zihniyet suruç’ta oyuncak toplayan, ankara’da halayda duran gençleri katleden zihniyetle akrabadır. Bunlara göre; gülmek, eğlenmek, oynamak günahtır. Onları kendi dünyalarına “havale edelim” derdim ama kendilerine ahlak hareketi demelerine susulamaz.

Sadece son bir yılda Van ilinde sınırda donan mültecilere, en son Özalp’ta bir imamın çocukları tacizine, iş cinayetlerine, insan kaçakçılığına, uyuşturucu ile mücadeleye, kültürel asimilasyon ve yozlaşmaya dair bu “ahlak” hareketinin tek bir sözünü duyan var mı? Kadına yönelik şiddet nedeniyle yaralanan veya yaşamını yitiren kadınlar hangi ahlakın mağdurları? Yoksulluk nedeniyle çalıştırılan çocuk işçiler veya karın tokluğuna çalıştırılan mülteciler… Saymakla bitmez bu ahlaksızlık listesi…

Bu ahlaksızlık hareketinin en son söylediği yalan ise festivalde “Kur’an-ı Kerim’e Hakaret edildi” yalanıdır. Reklam panolarına asılan bu yalanın nasıl bir açıklaması olabilir? Bu olsa olsa bu ahlak(sızlık) hareketinin te’vilidir. Her konuda olduğu gibi bu konuda da tüm Müslümanların kutsalı olan kitabı kendi yalanlarına perde yapıyorlar. Kimsenin ne Kur’an-ı Kerim’e ne de dini bütün insanlara hakaret ettiği falan yoktur. Böyle bir şey olması durumunda da yasalara ölçüsünde yaptırımı zaten vardır. Ancak festivale doğrudan karşı çıkış nedenlerini dürüstçe söyleyemen bu güruh her zamanki yöntemle tevil yapmaktadır. Festivale karşı çıkış nedenleri gençlerin alkol alma olasılığıdır. Sınırsız eğlenmesidir. Kim bilir haşa el ele tutuşmasıdır. Devamını düşünemiyorlar bile maazallah… Mesele budur!  Ama bunu dürüstçe söylemek yerine Kur’an-ı Kerim’i alet ediyorlar.

Sorun şu ki 3 günlük festivalin iptal edilmesiyle gençlik; işsizlikten, yozlaşmadan, asimilasyondan ve en temel sorun  olan sömürülmekten kurtulmuş olmuyor. Ama ahlak hareketinin ahlakının sınırları buralara komşu değil! Gençlik festivali de dahil Van gibi nüfusu bir milyonun üzerinde olan bir yerde onlarca festivalden biri olmalıdır. 21. Yüzyılda IŞİD zihniyetinin uzantıları utanmalıdır. Bu güzelim coğrafyayı ne hale getirdiler.

Gençlerin fellik bu coğrafyayı terk ettiği bu yerlere bir “turizm projeleri” ile ülke ekonomisini toparlama iddiasında olanlara iki çift söz söylemek lazım. Bu kafayla siz krizi çözemezsiniz, kriz sizi çözer. Kapıköy sınır kapısından giriş yapan turist sayısının son 4 yılda nasıl azaldığını sayılara dökmeye gerek yok. Ama şunu söylebiliriz. Gençlere 3 günlük eğlenceyi çok gören zihniyet beyin göçünü teşvik eder. Kısaca bu festival iptali basit bir vaka değil içinde tıkıldığımız yobaz kültürün güç kazandığının göstergesidir. Yobazlık yobaz da dahil herkese zararlıdır. Ahlak arayışımızın nereden başlamaması gerektiğini bu “ahlak hareketi” göstermiştir.

KRİZ VE BAYRAMIN SONU...

 

Van’ın sokakları son bir haftadır bayram yoğunluğu ile taşıyordu. Kaldırımlarda yürümek, geceleri bir yerde oturmak bile güçleşti bazen... İnsanların alış-veriş heyecanı ve özellikle çocukların bayramlıklara bakışı ve mutlulukları görülmeye değerdi. Bu nedenle bile çocuklar için bayramlarla dolu bir dünya dilemek her vicdan sahibinin gayesinde olmalıdır. Ancak maalesef tüm çocuklar için dünya bayram yeri değil başta yerinden edilmiş mülteci çocuklar olmak üzere, göç ettirilen, çocuk işçi olarak çalıştırılan ve en yaygın şekliyle yoksulluk içinde yaşayan çocuklara bayram çok uzakta. Hayır hasenat işlerine buralardan başlamayanları ise ilgili yerlere havale ediyorum.

Bayram geçici ama “insanlık krizi” kalıcı görünüyor. Bu yazıda Türkiye’deki gelecek kuşakların ne kadar risk altında olduklarına dair verileri sunmaya çalışacağız. Bilindiği üzere krizde olan Türkiye ekonomisi, Saray Rejimi’nin 24 Haziran seçimleri sonrasındaki politikaları nedeniyle çok boyutlu ve daha derin bir krize girmiştir. Sadece bir yıl içerisinde aşağıdaki her şey gerçekleşti. Sadece ekonomik boyutuyla baksak bile bu iklimde bayramın tadı kaçmış durumda.

• Türkiye’de Resmi işsiz sayısı bir yılda 1,4 milyon kişi arttı. 811 bin kişi işini kaybetti. İşsiz sayısı cumhuriyet tarihinin rekorunu kırdı. Yani bu yıl üniversite mezunu olmak kadar talihsiz bir durum olamaz. Bu durumda hayat nasıl bayram olacak?

• Türkiye’de enflasyon oranı Tüketiciler için % 10-11 bandından % 19-20 bandına, üreticiler için ise % 13-15 bandından % 28-30 bandına yükseldi. Ne yurttaşlar ne sanayici, çiftçi veya her kim ki bir şey üretmek istiyorsa bu zam bayramından muaf değil. Maliyet enflasyonu tüm hanelere ve işletmelere yağmur gibi zam yağdırmaktadır.
• Türkiye ekonomisi geçen ramazandan bu ramazana daha belini doğrultamadı. GSMH 2018 yılının 3. Çeyreğinde (% 1,8) son çeyreğinde (% - 3) daraldı. 2019 yılının ilk çeyreğinde ise büyüme yine negatif (-2,6) oranında oldu. Bu eğilimin 2019’un diğer çeyreklerinde de devam edeceği tahmin ediliyor. Bu durumda kişi başına düşen gelir 10.500 bandından 8.500 bandına düşecek gibi. Gelir dağılımda adaletsizlik bu 8500 dolarında eşit dağılmadığını göstermektedir.
• Dolar kuru 4,50-4,60 bandından 6,00 bandına yükselmiştir. (bu süreçte 7,24 seviyesine bile çıkmıştı.) Ülkede her şey “dolere” olmuş durumda. Dolarizasyon oranı % 55’e yükseldi.

Türkiye’nin yurttaşları ne AKP’ye ne de Türk Lirasına güvenmiyor. Yurttaşlar emeklerini, birikimlerini muhafaza etmek için TL dışındaki dövizlerde tutuyor. AKP’nin TL’yi değersizleştiren politikaları dolarizasyonu teşvik ediyor. Bu durum yüksek faizli ve yatırımsız bir ülke ortaya çıkardı. AKP güya faiz karşıtı bir parti söyleminde iken rantın, faizin, tefeciliğin taşeronu bir partiye dönüşmüştür.

• Bütçe açığı 12 aylık bazda 100 milyar TL’yi geçti.  Yüzde 2 bandında olan açık oranı % 3,5’a kadar yükseldi. Gösterge faiz oranı % 20 bandının altından % 25 bandının üzerine çıktı. Halktan topladıkları vergi sarayın sofralarına yetmiyor. Örtülü ödenekten milyonlar harcanıyor yine yetmiyor. Bütçe açık veriyor. 4 ayda 55 milyar açık verdi bütçe. Niçin çünkü sarayın yandaş ihaleleri eskisi gibi işlemiyor. Yandaşları halkın vergisiyle fonlamak eskisi kadar kolay değil.

• Ekonomi güven endeksi 95 bandından 75 bandına, tüketici güven endeksi ise 65 bandından 55 bandına düştü. Toplum ve ekonomi aktörleri ne AKP’ye ne de ekonomi paketlerine inanıyor. Güven endeksleri 2001 yılı   düzeylerine inmiş ve geleceğe, yatırıma, üretime ve istihdama dair karamsar bir durum AKP eliyle ortaya çıkarılmıştır. 

• Ekonomi çöker tekrar düzelir. Siyasal tarihe bakınca ne partiler, kişiler, diktalar, gelip geçmiş. AKP’nin çöküşü de ta 7 haziran 2015 seçimleri ile başlamıştır zaten. Siyasal ve ekonomik durum dışında denizdeki balıklar gibi toplumun mensubu gibi tüm canlılar ümidimiz ve ümitsizliğimizin kaynağı. Bu kriz ortamında bile ümitli olmamızı sağlayan, mutluluğu ve saflığı bize her koşulda gösteren çocuklara teşekkürler. Tüm çocuklara özgür bayramlar dilerim.  

AÇLIK SINIRININ ALTINDAKİ TOPLUMUN SEÇİMİ NE OLABİLİR?

AÇLIK SINIRININ ALTINDAKİ TOPLUMUN SEÇİMİ NE OLABİLİR?

Meşruiyetini halktan alamayan iktidarların, siyasal meşruiyetini sadece rıza ile sağlayamadığı ve örgütlü bir zorla desteklemesi gerektiği bilinen bir durumdur. Bu iki unsur (Rıza ve Zor) arasında da iyi tutturulması gereken denge, tüm siyasal iktidarlar için varsayılır. Görece demokratik ülkelerde halka karşı, zordan ziyade halkın inşa edilmiş rızası için, siyasal ve ideolojik araçlar kullanılır. AKP için 7 Haziran’la başlayan meşruiyet aşınması ve bir türlü inşa edilemeyen rızanın boşluğu; olağandışılaşan hukuk, sokak yasakları ve askıya alınmış temel hak ve hürriyetler, kayyum atamaları şeklinde yani zorun gücüyle doldurulmaya çalışılıyor. Siyasal iktidara “Allah’ın lütfu olarak sunulan” bu zor kullanım fırsatı, en çok da emekçilerin kazanılmış haklarını geriletmek, işsizliği arttırmak, reel ücretleri düşürmek ve bağımlılık oranı yüksek bir yoksulluğu inşa etmek için kullanıldı. AKP, öncesindeki darbe dönemi siyasi iktidarlarının yerine getirmeye çalıştığı “işsizlikle terbiye edilmiş emek düzeni kurma görevini” en örgütlü ve güçlü şekilde yerine getirebilen parti oldu. Bunu da 7 Haziran 2015 seçimlerine kadar “olağan hukuk içerisinde” kalarak “başardı.” Sonrası malum; ihraçlar, yasaklanan grevler, artan işçi cinayetleri…

Türkiye gibi “olağan hukukun dönem dönem askıya alındığı”, ekonomik, siyasal ve sosyolojik yapısal krizlerin yeniden üretildiği ülkelerde, “kelimenin gerçek anlamıyla can alıcı gündemler” artık herkesin adlandırmasında uzlaştığı “havuz medyası” marifetiyle gözlerden ve gönüllerden ırak tutuluyor. Söz konusu ülkede, her sabah işe gitmek niyetiyle evden çıkan en az 6 işçinin, akşam tabutu evine gönderiliyor. İş cinayetlerinde yaşamını yitirenlerin resmi olarak kaydını tutan bir kurum yok. Aynı kayıtsızlık meslek hastalıklarından çalışma saatlerine, güvencesiz çalışmadan mobinge, ücret gaspından emeğe yönelik işlenen tüm suçlarda var. Olağan koşullarda işçi, işveren ve kamu şeklinde ayrışan emek alanı için “kamunun ve kamusallığın buharlaştığı” bir dönemin içinden geçiyoruz. Haksızlığa uğrayan emekçilerin basın açıklamalarından grevlere uzanan tüm hak arayışlarına karşı “biber gazından copa uzanan kamusal hizmetler” halktan toplanan vergilerle finanse edilmektedir.

Bu süreçte kamudaki istihdamın “üniformalılaştırılması, sözleşmelileştirilmesi ve güvencesizleştirilmesi” 12 Eylül 1980’den başlayan 15 Temmuz 2016’da “Allah’ın lütfuna dönüşen” darbe fırsatçılığının ürünü oldu.  Kamuda yaşanan tasfiye, özelleştirme, bütçe hakkının gasp edilmesi ve meclislerin (hem yerel hem de genel) etkisizleştirilmesi ve dolaylı vergi oranlarının sürekli artması ortaya yoksulluk sınırının altında yaşayan bir toplum çıkardı. Bugün Türkiye halklarının özellikle de Kürtlerin yoksulluk sınırının altında tutulması, söz konusu darbe mekaniğinin hedefidir. Özellikle 2008 ekonomik krizinden sonra, AKP’nin tüm politikaları bu yoksullaştırma siyasetinin uzantısı şeklinde oldu. 2023 Hedefi yedek işsizler ordusunu ortaya çıkartmak ve ülkenin rekabet gücünü ucuz işgücü üzerinden kurmaktır.

Bu hedefle, AKP halkın yoksullaşmasıyla sonuçlanacağı çok açık olan birçok politikayı taammüden uyguladı. Karşı çıkma potansiyeli olan tüm toplumsal kesimlere yönelik de hukuk dışı birçok uygulamaya imza attı. Yandaş medyası gibi emek karşıtı “sendikalarını da” inşa etti. İş hukuku müfredatı ve mevzuatından “emek kelimesini” ihraç etti. Yani AKP’nin “en büyük sermayesi” yoksulluk ve işsizlik üretmesi oldu. AKP eliyle halen de yürütülen “ulusal istihdam stratejisinin hedefi” işsizliği arttırmak ve yoksulluğu derinleştirmektir. Gelinen aşamada bu hukuksuzluk ve açlık sınırının altında, bir toplum ortaya çıktı. Hukuksuzluk boyutu bu yazının kapsamını aşsa da açlık sınırının boyutları son açıklanan verilerle ortadadır. Bir demet veri ile açlık sınırının altındaki Türkiye toplumunun çerçevesi çizilebilir. 

82 milyon nüfusun yaşadığı ülkede ücretsiz aile işçileri hariç istihdamda olanların sayısı sadece 25 milyon bandındadır. Yani 1 kişi çalışıp kendisi dahil 3 kişiyi geçindirmek zorunda kalıyor. Yine 15 yaş üzeri 30,8 Milyon kadından sadece 6,8 Milyonu tarım dışı alanda bir iş bulabiliyor. Yani ülkede zaten düşük olan bir işgücüne katılma oranı (yüzde 52,4) ve ondan daha düşük bir istihdam oranı (yüzde 45,4) mevcut ve tüm göstergelerde kadın verileri daha olumsuz bir durumda.

Asgari ücretli çalışan 7 milyon kişinin ücreti açlık sınırının altında kalırken, sigortasız çalışan sayısı ilk defa AKP döneminde 10 milyon sayısını aştı. Her 4 gençten 1’i iş aramaktan vazgeçmiş durumda ve üniversiteli işsiz sayısı ülke tarihinde ilke defa AKP döneminde milyonlarla ifade ediliyor. Resmi işsiz sayısı 2018 sonu itibariyle 4,6 milyon bandına aştı. TÜİK’in ve İŞKUR’un işsiz saymadığı milyonlarında dahil edildiği geniş tanımlı işsizler ise 7 milyon bandını aştı.  Özetle 82 milyonun sadece 25 milyonu ücretli bir işte çalışırken alınan ücret ve çalışma koşulları nedeniyle çalışanlar bile “insan onuruna yakışır bir yaşamın koşullarına” baskın çoğunlukla sahip olamamaktadır. Söz konusu her sayının bir insanın yaşamına tekabül ettiği bu yoksullar ülkesinde, toplumun yoksullaştığı TÜİK yoksulluk verileriyle bile teyit edilmektedir. Evrensel yoksulluk ölçeklerinden olan Gini katsayısı son 4 yıldır artışına devam etmektedir. Yine son bir yılda SGK sigortalı istatistiklerinde azalış veya milli gelirden ücretlilerin aldığı paydaki düşüş, AKP yoksullaştırma siyasetinin devamıdır. Kişi başına düşen gelir 6 yıldır azalarak yeniden 2008 yılı seviyesine yeniden dönmüştür.

Bitirirken 2018 yılında 1 milyon kişiye iş adı altında “istihdam seferberliği” başlatan AKP, yıl sonunda 1 milyon 11 bin işsiz artışına imza atan politikalar uyguladı. 2019 yılı için “istihdam seferberliğinin hedefi” ise 2,5 milyon istihdam olarak açıklandı. Yani 2019 yılında işsiz kalacak kişi sayısı en az 2,5 milyon kişi olacak. Sandıktan istediği sonucu alamayan AKP için 1 Nisan tarihi itibariyle yeni bir kemer sıkma dönemi başlamıştır. Ekonomik krizin yol taşları 24 Hazirandan önce AKP eliyle özenle dizilmişti. 31 Mart 2019’da açlık sınırının altında yaşayan bu toplumun seçmenleri; yani 7 milyon işsiz, 10 milyon sigortasız, 3 milyon ücretsiz aile işçisi, 30 milyon kredi borçlusu ve bir bütün olarak çift haneli enflasyon ve faiz oranı altında yoksullaştırılan kitlenin mensupları “bir seçim yaptı”. AKP iktidarının süresi ile yoksullaşmanın derinleşmesi arasından birebir bağlantı olduğu artık açığa çıkmıştır. Seçmenlerin verdiği mesaj iktidar tarafından gerektiği şekilde alınmamıştır.  

Not: Bu yazı 6 Mayıs 2019'da www.nupel.net'te yayınlanmıştır.

HDP'nin Çığlığı, Levent Gültekin'in Çiğliği

Az sonra 177. gününe girecek olan Leyla Güven'in açlık grevi üzerine 176. gününden yazı yazan Levent Gültekin'nin "buyurmasına" yanıt vermeye gerek var mı yok mu diye düşünürken böyle bir yazı ortaya çıktı. Kamuoyuna verdiğim rahatsızlıktan dolayı baştan özür dilerim ama bu sığlığı, yüzeyselliği ve çiğliği ifade etmeden geçemeyeceğim. 

Başımıza her konuda guru kesilen söz konusu şahsın, açlık grevleri sürecinde HDP'nin yaptıklarından habersiz olması veya HDP'ye yapılanlara habersiz olması yine özrü kabahatinden fazla bir durum olmalıdır. Haberliyse bu ne yazı!

Açlık grevi kararının HDP genel yönetimi tarafından alınmamış olmasını bilmiyor olamaz Gültekin.

Haksız yere ceza evinde tutulan ve seçilmiş HDP'li bir milletvekili tarafından başlatılmış olmasını da. Yeri gelmişken "o millet vekili" Anayasaya göre "Türkiye milletvekilidir."

Kendisinin de hem nalına hem mıhına vurmak için "E canım tecrit de zaten hukuka aykırı, devlet de zaten bildiğimiz devlet" dediği nedenle bu sürecin başlamış olmasına dair, büyük gurunun karın gurultusu dışında bir ses çıkardığını görmedik. Karnından değil, uzun yazılarıyla bu konuya dair ne yapacağını/yazacağını kıymetli kamuoyuna aktarması gerekmez mi? Yoksa bir sonraki Cumhurbaşkanlığı seçim adaylığı için yaptığı hazırlıklardan dolayı vakit mi bulamıyor!

Süreç başladığı günden bu yana HDP'nin neredeyse her an ve her programda söz konusu sürecin risklerine, yaşam hakkının kutsallığına dair çabaları, açıklamaları ve etkinlikleri/eylemlerinin kesintisiz sürmesi nasıl görülemez ki. Bu konuda yazı yazacaksa insan, Milletvekili olmasına rağmen fiili dokunulmazlığı kalmayan Saliha Aydeniz, Ebru Günay ve Remziye Tosun'a yapılan muameleyi mi görmez? Yoksa onları yürütmeyeceğini söyleyen iktidarı mı? Hiçbir şekilde hiçbir soruya yanıt vermeyen Meclisi mi? Hangi birini görmez. Görmeden nasıl yazar!

Yazının ve yazarın en temel sorunu; HDP'li seçilmişlerin konuya dair en ufak açıklamalarının dahi nasıl illegal bir şekilde bastırıldığına tanık olması ve bu konuyu susarak geçiştirmesidir. Gültekingillerin söylediklerinden çok "sustuklarına" bakmamız gerektiğini bu süreç bir kere daha öğretmiştir. Bu konuda yalnız olmadığını biliyoruz. 

Yazının en ahlaksız kısmı ise; Demirtaş, Yüksekdağ, Kışanak, Baluken.... binlerce seçilmiş kişi "içerde" iken "HDP’ye meşru siyaset zemini bırakılmamasına" yazarın savurduğu gerekçelerdir. HDP için "içerde kalmak diye" başlayan cümlelerde, mantık ve vicdan vb. arayan kısımda, yazar serbest bir savrulma kıyasına girişmektedir. Hızını alamayan gurumtrak, arada AKP'yi de aynı yöntemle uyardığını ama gel gör ki kimsenin kendisini dinlemediğini de "çıkarıveriyor." 

Yazıyı bitirirken PKK'yle devlet arasında varsaydığı "şaibeli çıkar ittifakı" yazının en absürt ve yıllardır duyduğumuz ama hiçbir işe yaramayan tezine ise diyecek tek bir kelime yoktur artık. Bu saçmalık üzerine başka söz etmeden yazarın son yanlış tespitine geçelim ve büyük harflerden oluşan ego sorununa son verelim. 

"HDP’deki oy kaybı da bu çaresizliğin, çözümsüzlüğün neticesi." diye bitirilen yazı ile başlık arasındaki kopukluk ve saygısızlık, yazının ruhunu gösteriyor. HDP'nin politik önceliklerinin neler olduğunu, tecritin bu politik önceliklerin neresinde durduğunu, yaşanan kriz de dahil ülkenin en temel meselelerine HDP'nin nasıl ve hangi çabayla yaklaştığının görülebilmesi için, Gültekin'in Düzce'de anaların sırtına vurulan copa, Diyarbakır'da yerlerde sürüklenen annelere yapılan muamaleye iki kelam etmiş olması gerekmez miydi? 

Kendi fanusundan dünyaya ahkam kesmeye değil, açlık grevinde olan 4 HDP'li milletvekilinin gözünden cezaevlerine bakabilseydi öyle tepeden tepeden yazıyı yazmazdı Gültekin. HDP'deki oy kaybı diye cümle kuracaksa bir kişi bunu böyle bir yazıda kurmamalıdır. Çünkü HDP'nin oy kaybının en son nedeni bile açlık grevleri olamayacağı gibi, HDP'nin oy kaybının olup olmadığı da tartışmalıdır ama guru böyle buyurmuş!

Bitirirken şunu da ifade edeyim; buyurgan gurunun tüm yazı ve konuşmaları zaten bu tonda. Ancak 8 insanın yaşamını yitirmesini ve "binlerin sözünü" çarpıtmanın bir anlamı yok. Herkes, yaşamı üzerine en son sözü söyleme ahlakı ve cesaretine sahip olsaydı, başkalarının bu yöndeki seçimine saygı duyar ve ölümden yana saf tutmazdı. Gültekin'in yazısının tarafı net bir biçimde yaşam değildir. Gültekin yazısını yaşam hakkını koruma güdüsüyle yazmamıştır, onun derdi herkesimin mavi boncuğunu ipliğe dizmektir.  

Ama biz biliyoruz ki Leyla Güven sadece Hakkari Milletvekili değildir. Leyla Güven Türkiye'dir. Sağlığı da Türkiye toplumunun sağlığıdır. Leyla Güven'in şahsında kaybedilen her an, geçen her gün barışsızlığı besler. "Tecritin hukuksuz olduğunu söylemek" "Leyla Güven Haklıdır" demektir. Ortada haksız bir tecrit ve ona itiraz eden insanların çığlığı ile susan insanlar var. Gültekin'in bu yazısı çığlığın değil kendi çiğliğinin safındadır. 

600 Gündür OHAL Komisyonunda Bekleyen Dilekçem

KONU: 12 Temmuz 2017 tarihinde 31122 Sayılı Resmi Gazetede Yayımlanan “Olağanüstü Hal İşlemleri İnceleme Komisyonunun Çalışmasına İlişkin Usul ve Esaslar” gereğince Başvuru Formuna ek dilekçemdir.

06/01/2017 tarihine kadar İŞKUR Genel Müdürlüğünde İstihdam Uzmanı olarak görev yapmakta iken 06/01/2017 tarihinde yayınlanan 679 Sayılı KHK ile “olağan hukuka aykırı” bir şekilde kamudaki görevimden ihraç edildim. İddia edildiği gibi ““terör örgütlerine veya Milli Güvenlik Kurulunca Devletin milli güvenliğine karşı faaliyette bulunduğuna karar verilen yapı, oluşum veya gruplara üyeliği, mensubiyeti veya iltisakı yahut bunlarla irtibatı olma” şeklinde bulunacak herhangi bir davranışım söz konusu değildir. Bu nedenle 13 yıllık kamu hizmeti hayatımda herhangi hukuksuz bir işleme imza atmadığım gibi herhangi bir idari soruşturmaya da tabi tutulmadım.

İhraç edildikten sonra Kurumuma yaptığım başvuruya rağmen tarafıma herhangi bir ihraç gerekçesi bildirilmemiştir. Kamu Emekçileri Konfederasyonu’na (KESK) bağlı Büro Emekçileri Sendikası (BES) İşyeri Temsilciliği görevini yürüttüğüm için haksız, hukuksuz ve gayrimeşru bir şekilde ihraç edildiğimi düşünmekteyim. Anayasa ve yasalarla, ülkemizin altında imzası bulunan uluslararası sözleşme ve anlaşmalarla güvence altına alınmış bulunan sendikal hak ve özgürlükler ile ifade özgürlüğünü kullanmam suç olarak görülemeyeceği gibi ihraç edilmeme de gerekçe yapılamaz. Sendikalara üye olmanın aidatının Devlet tarafından ödendiği göz önünde bulundurulmalıdır.

11 yıldır görev yaptığım İŞKUR’da 6 Ocak Cuma Günü akşamı ek mesaiye kalmıştım. Akşam 7 gibi işten çıktım, 9 gibi işten atıldığımı arkadaşlar arayıp söylediler. Olağan hukuka açıkça aykırı olan bu işlemden önce hakkımda açılmış olan ve devam eden herhangi bir idari soruşturma yoktur. Tüm çalışma hayatımda tarafıma verilen tek disiplin cezası bir uyarı cezasıdır onun da karşı davası idari yargı üzerinden devam etmektedir. Yine ihraç edilmeden önce herhangi bir açığa alma, ifade veya savunma alma işlemi de yapılmamıştır. Ne isnat gösterilerek işten atıldığımı geçen 224 gün içerisinde de hiçbir şekilde öğrenebilmiş değilim.

KHK marifetiyle ihraç edilmek gibi ağır bir ceza ile cezalandırılmam, şekil, konu, sebep, amaç, yetki yönünden hukuka aykırı, öngörülemez ve orantısız bir cezadır. Böyle bir ayrımcılık yaptırımına maruz kalacak herhangi bir hukuk dışı fiilim, davranış tarzım ve düşüncem bulunmamaktadır. Her şeyden önce Anayasanın 2. maddesinde Türkiye Cumhuriyeti’nin hukuk devleti olduğu ifade edilmektedir. Hukuk devleti niteliğine sahip bir ülkede ihraç edilmemi gerektirecek bir durum söz konusu ise ve isnat edilen herhangi bir fiil disiplin yönünden ceza gerektiriyor ise hakkımda usulüne uygun başlatılan bir soruşturma yürütülmesi, soruşturma kapsamında ifademe başvurularak aleyhime olan delilleri çürütme ve lehime olan delilleri ileri sürme imkanı tanınması, soruşturma sonucu fiilime karşılık gelen disiplin cezasının teklif edilmesi, teklif doğrultusunda savunmama başvurulması, savunmam sonucu olumlu çalışmalarım ve sicil durumum gözetilerek bir ceza tesis edilmesi/edilmemesi ve cezaya karşı itiraz hakkı ve dava açma hakkının tarafıma tanınması gerekmektedir.

Bu yöntem izlenmeden KHK ile görevime son verilmiş olmasının Anayasanın 2. maddesine açıkça aykırı olduğu düşüncesindeyim. Keza, Anayasanın 15. Maddesinin ikinci fıkrasında “savaş hukukuna uygun fiiller sonucu meydana gelen ölümler dışında, kişinin yaşama hakkına, varlığının bütünlüğüne dokunulamaz; kimse din, vicdan, düşünce ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz ve bunlardan dolayı suçlanamaz; suç ve cezalar geçmişe yürütülemez; suçluluğu mahkeme kararı ile saptanıncaya kadar kimse suçlu sayılamaz” hükmü yer almaktadır. Anayasaya göre, masumiyet karinesi olağanüstü haller ile sıkıyönetim, seferberlik ve savaş hallerinde bile durdurulamayacak ve ihlal edilemeyecek haklardan biri olarak ele alınmış olmasına rağmen KHK marifetiyle ihraç edilmem Anayasanın 15. Maddesinin ikinci fıkrasına da açıkça aykırı bir işlemdir.

Ayrıca, Anayasanın 129. maddesinde “Memurlar ve diğer kamu görevlileri ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve bunların üst kuruluşları mensuplarına savunma hakkı tanınmadıkça disiplin cezası verilemez” hükmü yer almaktadır. Keza, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 130. maddesinde ise “Devlet memuru hakkında savunması alınmadan disiplin cezası verilemez” hükmüne yer verilmektedir. Söz konusu KHK marifetiyle atılmam neticesinde Anayasanın 129. maddesinde ve 657 sayılı Kanunun 130. maddesinde yer alan savunma hakkım da elimden alınmıştır.

İlaveten, Anayasanın 90. maddesinde “usulüne göre yürürlüğe konulmuş milletlerarası andlaşmalar kanun hükmündedir. Bunlar hakkında Anayasaya aykırılık iddiası ile Anayasa Mahkemesine başvurulamaz. Usulüne göre yürürlüğe konulmuş temel hak ve özgürlüklere ilişkin milletlerarası andlaşmalarla kanunların aynı konuda farklı hükümler içermesi nedeniyle çıkabilecek uyuşmazlıklarda milletlerarası andlaşma hükümleri esas alınır.” hükmü yer almaktadır.

Ülkemizin taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi başta olmak üzere BM Siyasi ve Medeni Haklar Sözleşmesi, BM Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesi, Avrupa Sosyal Şartı ve Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 111 ve 158 sayılı Sözleşmelerde yer alan “adil yargılanma” ve “çalışma hakkının korunması” ilkelerine aykırı bir işleme de tabi tutulmuş bulunuyorum. Tüm bunların yanı sıra; olağanüstü hal dönemlerinde kamu hizmetinden çıkarılmaya yönelik işlemler ya da daha yaygın adıyla temizleme işlemlerinin (lustration) demokratik toplum ölçütüne göre gerçekleştirilmesi gerektiği düşüncesiyle bu işlemlerin nasıl yapılması gerektiğine ilişkin Avrupa Komisyonu Parlamenterler Meclis (AKPM) tarafından birtakım kriterler belirlenmiştir.

Kamu hizmetinden çıkarma yaptırımının amacı, olağanüstü hale yol açan tehlikeyi bertaraf etmek olduğundan sınırlarının da bu tehlikeyi bertaraf etmeye uygun olup olmamaya göre çizilmesi gerekir. Oysaki benim ihracım ile OHAL ilanına sebep olan darbe girişimi arasında hiçbir illiyet bağı yoktur. Ben, darbe girişiminden tam 175 gün sonra işimden atıldım. İşten atıldığım günden bu yana tüm çabalarıma rağmen geçimimi sağlayacak bir iş bulamadım.

Olağan koşullarda yabancı dil bilen, bilişim yeterliliği olan, yüksek lisansını bitirmiş kalifiye biri sayılırım. Bireysel olarak yaşadığım ve birçok ihraç edilen kişide gözlemlediğim bu işsizlik durumunun ülkenin geleceğine de zarar verdiği kanaatindeyim. Bu yönüyle kanunen suç olan bir davranışı işlememiş ve bu nedenle hakkında herhangi bir ceza almamış benim gibi bireylerin iş ve üretim ortamından uzak tutulması sadece bireysel bir kayba yol açmamaktadır. İhraç meselesinin bu boyutu bence en önemli boyutudur. Avrupa Komisyonu Parlamenterler Meclisi (AKPM) tarafından hazırlanan ve hem AİHM hem de Venedik Komisyonu tarafından esas alınan rehber ilkelere göre; lustration işlemleri en azından, bu amaçla kurulmuş bağımsız komisyonlar tarafından yürütülmelidir. Ben adımı KHK’da görene kadar hakkımda bir işlem yürütüldüğünden dahi habersizdim. Yine, komisyon önünde suçlanan kişiye düzgün bir yargılamanın tüm imkanları sunulmalıdır. Bu güvenceler, avukata erişim hakkı, hakkındaki suçlamalara uygun bir şekilde cevap verme, aleyhine gösterilen tüm delilleri görme ve değerlendirme, lehine olan delilleri ileri sürebilme gibi çok çeşitlidir. Bana ve KHK ihraçlarının hiçbirine bu hak tanınmamıştır. Öyle ki, açtığım dava dahi dinlenmemiş, yargı yolu bulunmadığı gerekçesi ile reddedilmiştir. İhraç edilmemden 8 ay sonra Komisyonuna başvuru imkanı tanınmışsa da, bu başvuru öncesinde da suçlamaları ve ihraç gerekçelerini öğrenme imkanı tanınmamıştır. Bu bakımdan etkili bir başvuru yapma hakkım daha en başında kısıtlanmıştır. Bu kapsamda, Komisyonun faaliyetleri esnasında tarafıma isnat edilen suçlamayı, buna ilişkin delilleri ve ihraç gerekçelerini tespit etmesi ve ilgili bilgi ve belgeleri tarafıma göndermesi halinde; ihracımın neden ve gereklerini öğrenmiş olacağım ve işlemin esasına dair açıklama ve savunmamı sunabileceğim.

Şu aşamada sadece ihlal edilen haklarıma dair beyanda bulunmak dışında yapabileceğim başkaca bir izah yoktur. Zira, takdir edersiniz ki, bilmediğim bir suçlamaya dair savunma ve açıklama yapamam mümkün değildir. Olağan hukuka aykırı bir şekilde işten atılmam 1) Masuniyet karinesinin, 2) Kanunsuz suç ve ceza olmaz ilkesinin, 3) İdari kararla suç ve ceza inşa edilemez ilkesinin, 4) Sert çekirdekli haklar KHK ile düzenlemez ilkesinin, 5) Suç ve cezanın şahsiliği ilkesinin ve 6) Kanunların geriye yürümezliği ilkesinin açık ihlalidir.

Bu ihraç işlemi olağan hukuk kapsamında 1) AİHM İçtihatlarına, 2) Anayasa Mahkemesi içtihatlarına ve kararlarına 3) Birçok uluslararası sözleşmeye, 4) Cari anayasaya, 5) Yüzlerce temel kanuna (Medeni, Ceza, DMK, 4688, İYUK, vb.) ve hatta 6) OHAL Hukukunun kendisine aykırıdır. Sonuç olarak, yukarıda açıkladığım gerekçeler ve re’sen göz önüne alınacak nedenlerle; mahkumiyet kararı aranmaksızın, görev yaptığım kuruma yeniden kabul edilmemek ve bir daha kamu hizmetlerinde istihdam edilmemek, dolaylı ya da doğrudan görevlendirilmemek üzere kamu görevinden çıkartılmam açıkça yasalara, anayasaya ve tarafı olunan Milletlerarası Sözleşmelere tamamen aykırı olması sebebiyle ihraç işleminin iptali/kaldırılması zorunludur.

Açıkladığım ve re’sen gözetilecek diğer nedenlerle, 679 sayılı KHK ile kamu görevinden çıkartılmama ilişkin işlemin iptal edilmesini/kaldırılmasını, eski görevime aynen iademe karar verilmesini, işlem nedeni ile mahrum kaldığım maaşlarımın yasal faizi ile ödenmesine, tüm özlük ve ekonomik haklarımın iadesine, memuriyetten ihraç edildiğim sürenin fiili hizmet süresine ve hizmet puanına eklenmesine, emekli sandığı keseneklerinin ve kurum karşılıklarının Sosyal Güvenlik Kurumuna ödenmesine karar verilmesini talep ederim.18/08/2017 Sinan OK